Gisteravond zijn we naar Woutje en Geert geweest. Dit zijn vrienden van ons, die in Addis Abeba wonen. Geert werkt voor het Ministerie van Landbouw als Agricultural Councel in Ethiopië. Woutje werkt als projectleider voor Unicef. Ik had een taxibusje besteld om 17.30 uur. We waren om 18.00 uur voor het diner uitgenodigd. Woutje had een routebeschrijving doorgebeld, want een echt adres hebben ze niet. Ze had ons al gewaarschuwd dat taxichauffeurs hun huis moeilijk konden vinden. Dus werd de rit door Addis Abeba een belevenis op zich. Natuurlijk was het ook spitsuur, en dan is het wildwest in het verkeer. De chauffeur sprak geen Nederlands of Engels dus was het geven van aanwijzingen en richtingen een prachtig spel. Iets na half zeven kwamen we aan bij de Residence of the Agricultural Councel of the Netherlands, oftewel het huis van Geert & Woutje. We werden allerhartelijkst ontvangen. Geert was nog niet thuis, maar Woutje is een geweldige gastvrouw, en leek geen moeite te hebben met een groep van elf gasten. Er meldde zich ook nog een goede (Franse) vriendin van hen, dus er was voldoende gespreksstof om er een gezellige avond van te maken. Rond half acht kwam Geert thuis en daarna werden we uitgenodigd voor het avond eten. De kokkin had geweldig haar best gedaan en er werd een goed glas wijn bij geschonken. Er werden volop ervaringen en belevenissen uitgewisseld en iedereen had het prima naar hun zin. Om negen uur heb ik de gelegenheid genomen om de gastvrouw en gastheer zeer hartelijk te bedanken voor hun gastvrijheid. Vervolgens heb ik de cheque van Jolein en Zoë aangeboden. Deze fantastische meiden hebben toch maar mooi € 794,90 bij elkaar gebracht voor één van de projecten van Woutje, Child to child. Woutje was er zeer mee ingenomen. Ze gaat het besteden aan prentenboekjes voor de aller jongste basisschoolleerlingen. Natuurlijk had ik ook nog wat typische lekkernijen uit NL voor de gastheer en – vrouw meegenomen. Deze werden eveneens in dank aanvaard.
Tijdens de taxirit had ik de teamgenoten voorgesteld om ook een donatie te doen voor Child to child. Dit voorstel werd enthousiast overgenomen. Toevalligerwijs had een van de teamleden onlangs de opdracht gekregen een goede-doelen-stichting te liquideren, en hij zegde spontaan toe dat hij € 1.000,- zou overmaken aan dit project van Woutje.
Rond half tien moesten we weer vertrekken omdat we om 22.00 uur het Amerikaanse team van het vliegveld moesten halen. Tijdens het afscheid werden we opnieuw uitgenodigd om op zaterdag 4-12 met Geert & Woutje een aantal van hun projecten te bekijken. We hebben een super avond gehad.
Toen we op het vliegveld Bole aankwamen, waren de Amerikanen net met alle kratten en dozen met medische benodigdheden door de douane, dus dat was een goede timing. Helaas waren er acht dozen in Frankfurt blijven staan. Dat gaf veel vertraging bij de bagageafhandeling. De veertig dozen en kratten met medische apparatuur en hulpmiddelen hebben we op een vrachtwagen geladen. Nadat dit alles was afgerond was het 24.00 uur geweest. De shuttlebus van het hotel vond het kennelijk genoeg voor vandaag en kwam niet opdagen. We moesten dus met een taxi naar het hotel gebracht worden, en dat was met zoveel bagage geen sinecure. Afijn, we waren rond 01.00 uur in het hotel. Er volgde een korte wederzijdse kennismaking, en na een paar pilsjes was het om 02.00 uur bedtijd. We willen morgen om 08.30 uur vertrekken met de bus voor onze tien uur durende reis naar Dessie.
Laatste reacties